- Zwyżka kursu dolara o ponad 20% w stosunku do kursu uwzględnionego w budżecie projektu;
- Brak wprawy w rozliczaniu projektów zagranicznych (w innej walucie) przez organizację partnerską z Gruzji;
- Zły stan lokalowy bibliotek gruzińskich i brak środków finansowych na remonty zawęził znacznie grono bibliotek, które potencjalnie mogłyby uczestniczyć w projekcie (ze względu na niemożność przyjęcia sprzętu komputerowego lub podłączenia do Internetu);
- Ogromna szczegółowość procedur wymaganych przez MSZ, związanych z prowadzeniem projektu i rozliczeń oraz sprawozdawczości, ich częste nieprzystosowanie do warunków, w jakich projekty są realizowane za granicą – co powoduje konieczność poświęcania ogromnej ilości czasu na kwestie czysto biurokratyczne, ze stratą dla jakości realizowanego projektu – a wśród partnerów wywołuje zniecierpliwienie a czasami wręcz niechęć do dalszych działań.
1) Należy do nich zaliczyć przede wszystkim wielką aktywność wszystkich bibliotekarzy gruzińskich biorących udział w projekcie, ich wielka inwencję i staranność w przeprowadzaniu wszystkich działań oraz innowacyjność i korzystanie w bardzo dużym stopniu z nowozdobytych praktycznych umiejętności.
2) Zaangażowanie władz lokalnych z gmin i miast, skąd pochodziły biblioteki uczestniczące w projekcie. Wyasygnowanie ze szczupłych budżetów kwot niezbędnych na drobne remonty, założenie telefonów czy nawet dodatkowej linii autobusowej do biblioteki (Tshaltubo) w dodatku w drugiej połowie roku budżetowego – było dużym wysiłkiem dla władz, szczególnie, że biblioteki uczestniczące w projekcie znajdowały się na terenach peryferyjnych, zamieszkałych przez uboższą ludność – a więc potrzeby i wymagania w stosunku do władz w tych dzielnicach były duże.
3) Zaangażowanie władz lokalnych po zakończeniu projektu – obietnica sfinansowania kosztów Internetu w bibliotekach, które wzięły udział w projekcie i otrzymały sprzęt.
4) Życzliwe i bardzo duże zainteresowanie projektem nie tylko środowiska bibliotecznego, lecz całej opinii publicznej w Gruzji– także poza granicami regionu Imeretii, co przejawiało się m.in. w zainteresowaniu mediów (szczególnie TV) projektem.
5) Zrozumienie kluczowej roli szkoleń – służących podnoszeniu kwalifikacji i wiedzy bibliotekarzy – w projekcie przez cale środowisko biblioteczne Imeretii.
6) W bibliotekach Imereti rok 2011 został ogłoszony Rokiem Literatury Polskiej – co przyczyni się do promocji polskiej kultury w Gruzji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz